وقتی ترکیب تیم برنده تغییر می کند
به بهانه پایان پخش سریال «قهوه پدری»، به عنوان یکی از آثار ضعیف «مهران مدیری»، سریالهای ناموفق کارنامه او را در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی مرور کردیمنویسنده:
مترجم:
پخش «قهوه پدری» به عنوان تازه ترین سریال «مهران مدیری»، 6 اسفند به پایان رسید. «مهران مدیری» به همان اندازه که اثر موفق در کارنامه کارگردانی اش به چشم میخورد، اثر ضعیف هم دارد اما آثار درجه یک او آن قدر به چشم آمده اند که زیاد به یاد ناموفقها نمیافتیم. با این حال نمیتوان از آثار او که کمتر مورد استقبال گرفته، مثل «جایزه بزرگ»، «ویلای من»، «نقطه چین»، «دراکولا» و حالا «قهوه پدری» چشم پوشید. اگر به این آثار دقت کنیم متوجه میشویم علت استقبال کمتر از آنها به حذف یک سری از عناصر موفق برمی گردد. در واقع «مدیری» به جای این که عناصر موفقیت سریالهای موفقش را تقویت کند در این آثار، آنها را کنار گذاشته و به تعبیری ترکیب تیم برنده را تغییر داده است. «مدیری» حتی زمان ساخت فیلمهای «ساعت ۵ عصر» و «ساعت 6 صبح» هم به چنین اقدامی دست زد و با حذف عوامل موفقیتش، فیلمیهایی معمولی و شاید ضعیف را روانه سینماها کرد. به بهانه پایان پخش سریال «قهوه پدری» به عنوان یکی از آثار ضعیف «مهران مدیری»، نگاهی به سریالهای ناموفق کارنامهاش در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی داریم و آن ها را به ترتیب سال انتشار مرور کردیم.

نقطه چین
پخش در تلویزیون: سال ۱۳۸۲
«مهران مدیری» زمانی شروع به ساخت سریال «نقطه چین» کرد که پیش از آن به خاطر سریال «پاورچین» به شدت مورد توجه قرار گرفته بود. «پاورچین» به اندازهای به مذاق مخاطبان خوش آمده بود که از زمان پایان پخش آن، تصمیم گرفتند بلافاصله منتظر سریال بعدی این کارگردان بمانند، اما «نقطه چین»، موفقیت اثر قبلی را تکرار نکرد تا جایی که بعد از ۱۰، ۱۲ قسمت، مدیری تصمیم گرفت ساختار آن را تغییر دهد و رو به دوربین به مخاطبانش بگوید که از این به بعد ساختار این سریال را تغییر خواهد داد که البته باز هم موفقیتی به دست نیاورد. یکی از دلایل عدم موفقیت «نقطهچین» در مقایسه با «پاورچین» به عدم همکاری «مدیری» با «پیمان» و «مهراب قاسمخانی» در این پروژه برمیگشت. «مدیری» به همراه چند نویسنده دیگر کار را پیش برد و در قسمت های نخستین از بازیگران شناخته شده تیمش هیچ بهرهای نبرد. اگر دقت کرده باشید در این قسمتها غیر از خود «مدیری»، «سیامک انصاری»، «سعید پیردوست» و یکی دو نفر دیگر، بازیگر شناخته شدهای نمیبینید و با داستان جذابی روبه رو نمیشوید.

جایزه بزرگ
پخش در تلویزیون: سال ۱۳۸۴
«جایزه بزرگ» داستان ضعیفی داشت. رسیدن یک خودروی مدل بالا به دو خانواده کاملاً متفاوت، تنها در شرایطی میتوانست جذاب باشد که موقعیتهای کمدی درجه یکی برای آن نوشته میشد، اما نه موقعیتهای کمدی خوبی داشت و نه کاراکترهای جذابی برای آن ساخته و پرداخته شده بود. نکته مهم این جاست که بازیگران قابل قبولی در «جایزه بزرگ» حضور داشتند و انتظار میرفت با این بازیگرها حداقل کار خوبی از آب دربیاید، اما چنین اتفاقی نیفتاد و استفاده مناسبی از حضور آنها نشد. کاراکتر «کامبیز باغی» که «رضا شفیعی جم» نقش آن را ایفا میکرد، از روی یکی از کاراکترهای سریال «کوچه اقاقیا» با بازی همین بازیگر برداشته شده بود و بازی سایر کاراکترها هم تعریفی چندانی نداشتند.

گنج مظفر
پخش در شبکه نمایش خانگی: سال 1386
شاید تصور بر این باشد که اولین سریال شبکه نمایشخانگی «مهران مدیری»، «قهوه تلخ» است اما در واقع 3 سال پیش از این ساخت این مجموعه، «مدیری» در ادامه سریال «باغ مظفر» که آن را در سال 1385 برای تلویزیون ساخته بود، مجموعهای را جلوی دوربین برد به نام «گنج مظفر». در همان سال خبرهایی منتشر شد درباره این که قرار است این سریال روی سیدی عرضه شود اما تا سال 1392 هیچ خبری از «گنج مظفر» نبود تا این که به واسطه یکی از پخشکنندههای نمایشخانگی به بازار عرضه شد. موقعیتهای «گنج مظفر» با «باغ مظفر» تفاوت چندانی نداشت و درباره روی موفقیت آن اثر سوار شده بود. تکراری بودن موقعیتها و طولانی شدن زمان انتشار باعث شد مخاطبان اقبال چندانی به این اثر نشان ندهند و بهطور کلی «گنج مظفر» هم به اثری شکستخورده در میان سریالهای «مدیری» تبدیل شود.

ویلای من
پخش در شبکه نمایش خانگی: سال ۱۳۹۱
«ویلای من» یکی از ضعیفترین آثار «مهران مدیری» بود. «ویلای من» داستان جذابی نداشت، کاراکترهای جالبی برایش خلق نشده بود و شوخیهای آن کاملاً سطحی به نظر میرسید. «مدیری» بلافاصله بعد از سریال «قهوه تلخ» سراغ ساخت «ویلای من» رفت، اما جز چند بازیگر محدود مثل زنده یاد «عارف لرستانی»، «الیکا عبدالرزاقی» و «غلامرضا نیکخواه» سایر بازیگرانش را یا به این سریال دعوت نکرد یا نقش کوتاهی برایشان در نظر گرفت. اگر یادتان باشد به علت نیمه کاره رها شدن «قهوه تلخ»، مخاطبان از «مدیری» گلایه داشتند و او پس از آن سریالی کامل و بدون مشکل، روانه شبکه نمایش خانگی کرد.

دراکولا
پخش در شبکه نمایش خانگی: سال 1400
«مهران مدیری» بعد از «درحاشیه2» تصمیم گرفت بار دیگر همکاریاش را با تیم «پیمان قاسمخانی» ادامه دهد. نتیجه این همکاری «هیولا» شد؛ سریالی جذاب و موفق که بار دیگر مدیری را در اوج قرار داد. بعد از آن تصمیم گرفت ادامهای بر «هیولا» بسازد. فصل دوم این سریال با نام «دراکولا» از سال 1400 راهی پلتفرمهای نمایشخانگی شد. بیشتر بازیگران در فصل دوم تغییر پیدا کرده بودند و داستان در مسیر دیگری پیش میرفت. اما این مجموعه هم در امتداد همان پرداختن به فسادهای مالی و شکاف طبقاتی که در «هیولا» وجود داشت، ساخته شد. این بار خبری از «پیمان قاسمخانی» نبود و خود «مهران مدیری» هم در آن کم رنگ به نظر میرسید. خلاصه این که در نهایت موفقیتی نصیب «مدیری» نشد. مبالغهآمیز بودن پرداختن به برخی مسائل اقتصادی، افت قصه و اضافه شدن خرده داستانها «دراکولا» را در کارنامه کارگردانی «مهران مدیری» خیلی پایینتر از «هیولا» قرار دارد. «دراکولا» به لحاظ تعداد مخاطب هم نتوانست به پای «هیولا» برسد.
قهوه پدری
پخش در شبکه نمایش خانگی: سال 1403
سریال «قهوه پدری» به کارگردانی «مهران مدیری» روی ایده بامزهای بنا شده بود اما در سطح همان ایده جالب باقی ماند؛ نه موقعیتهای کمدی بامزهای در سریال به چشم میخورد و نه خط داستانی جذابی داشت که مخاطبان تمایل چندانی داشته باشند آن را دنبال کنند. بازی بازیگران اغراق آمیز شده بود و حتی بازیگران مطرحی مثل «سام درخشانی» و «ژاله صامتی» هم نتوانستند کمکی به ایجاد جذابیت در آن کنند. بهطور کلی میتوان «قهوه پدری» را یکی از ضعیفترین آثار «مدیری» به حساب آورد. بعد از فیلم «ساعت 6 صبح» علاقه مندان به آثار «مدیری» منتظر اثر بعدی او بودند اما «قهوه پدری» نتوانست رضایت آن ها را جلب کند. باید دید «مدیری» بعد از «قهوه پدری» باز هم به ساخت سریال فکر خواهد کرد یا به طور کلی روی ساخت مسابقههای مختلف متمرکز خواهد شد.

نقطه چین
پخش در تلویزیون: سال ۱۳۸۲
«مهران مدیری» زمانی شروع به ساخت سریال «نقطه چین» کرد که پیش از آن به خاطر سریال «پاورچین» به شدت مورد توجه قرار گرفته بود. «پاورچین» به اندازهای به مذاق مخاطبان خوش آمده بود که از زمان پایان پخش آن، تصمیم گرفتند بلافاصله منتظر سریال بعدی این کارگردان بمانند، اما «نقطه چین»، موفقیت اثر قبلی را تکرار نکرد تا جایی که بعد از ۱۰، ۱۲ قسمت، مدیری تصمیم گرفت ساختار آن را تغییر دهد و رو به دوربین به مخاطبانش بگوید که از این به بعد ساختار این سریال را تغییر خواهد داد که البته باز هم موفقیتی به دست نیاورد. یکی از دلایل عدم موفقیت «نقطهچین» در مقایسه با «پاورچین» به عدم همکاری «مدیری» با «پیمان» و «مهراب قاسمخانی» در این پروژه برمیگشت. «مدیری» به همراه چند نویسنده دیگر کار را پیش برد و در قسمت های نخستین از بازیگران شناخته شده تیمش هیچ بهرهای نبرد. اگر دقت کرده باشید در این قسمتها غیر از خود «مدیری»، «سیامک انصاری»، «سعید پیردوست» و یکی دو نفر دیگر، بازیگر شناخته شدهای نمیبینید و با داستان جذابی روبه رو نمیشوید.

جایزه بزرگ
پخش در تلویزیون: سال ۱۳۸۴
«جایزه بزرگ» داستان ضعیفی داشت. رسیدن یک خودروی مدل بالا به دو خانواده کاملاً متفاوت، تنها در شرایطی میتوانست جذاب باشد که موقعیتهای کمدی درجه یکی برای آن نوشته میشد، اما نه موقعیتهای کمدی خوبی داشت و نه کاراکترهای جذابی برای آن ساخته و پرداخته شده بود. نکته مهم این جاست که بازیگران قابل قبولی در «جایزه بزرگ» حضور داشتند و انتظار میرفت با این بازیگرها حداقل کار خوبی از آب دربیاید، اما چنین اتفاقی نیفتاد و استفاده مناسبی از حضور آنها نشد. کاراکتر «کامبیز باغی» که «رضا شفیعی جم» نقش آن را ایفا میکرد، از روی یکی از کاراکترهای سریال «کوچه اقاقیا» با بازی همین بازیگر برداشته شده بود و بازی سایر کاراکترها هم تعریفی چندانی نداشتند.

گنج مظفر
پخش در شبکه نمایش خانگی: سال 1386
شاید تصور بر این باشد که اولین سریال شبکه نمایشخانگی «مهران مدیری»، «قهوه تلخ» است اما در واقع 3 سال پیش از این ساخت این مجموعه، «مدیری» در ادامه سریال «باغ مظفر» که آن را در سال 1385 برای تلویزیون ساخته بود، مجموعهای را جلوی دوربین برد به نام «گنج مظفر». در همان سال خبرهایی منتشر شد درباره این که قرار است این سریال روی سیدی عرضه شود اما تا سال 1392 هیچ خبری از «گنج مظفر» نبود تا این که به واسطه یکی از پخشکنندههای نمایشخانگی به بازار عرضه شد. موقعیتهای «گنج مظفر» با «باغ مظفر» تفاوت چندانی نداشت و درباره روی موفقیت آن اثر سوار شده بود. تکراری بودن موقعیتها و طولانی شدن زمان انتشار باعث شد مخاطبان اقبال چندانی به این اثر نشان ندهند و بهطور کلی «گنج مظفر» هم به اثری شکستخورده در میان سریالهای «مدیری» تبدیل شود.

ویلای من
پخش در شبکه نمایش خانگی: سال ۱۳۹۱
«ویلای من» یکی از ضعیفترین آثار «مهران مدیری» بود. «ویلای من» داستان جذابی نداشت، کاراکترهای جالبی برایش خلق نشده بود و شوخیهای آن کاملاً سطحی به نظر میرسید. «مدیری» بلافاصله بعد از سریال «قهوه تلخ» سراغ ساخت «ویلای من» رفت، اما جز چند بازیگر محدود مثل زنده یاد «عارف لرستانی»، «الیکا عبدالرزاقی» و «غلامرضا نیکخواه» سایر بازیگرانش را یا به این سریال دعوت نکرد یا نقش کوتاهی برایشان در نظر گرفت. اگر یادتان باشد به علت نیمه کاره رها شدن «قهوه تلخ»، مخاطبان از «مدیری» گلایه داشتند و او پس از آن سریالی کامل و بدون مشکل، روانه شبکه نمایش خانگی کرد.

دراکولا
پخش در شبکه نمایش خانگی: سال 1400
«مهران مدیری» بعد از «درحاشیه2» تصمیم گرفت بار دیگر همکاریاش را با تیم «پیمان قاسمخانی» ادامه دهد. نتیجه این همکاری «هیولا» شد؛ سریالی جذاب و موفق که بار دیگر مدیری را در اوج قرار داد. بعد از آن تصمیم گرفت ادامهای بر «هیولا» بسازد. فصل دوم این سریال با نام «دراکولا» از سال 1400 راهی پلتفرمهای نمایشخانگی شد. بیشتر بازیگران در فصل دوم تغییر پیدا کرده بودند و داستان در مسیر دیگری پیش میرفت. اما این مجموعه هم در امتداد همان پرداختن به فسادهای مالی و شکاف طبقاتی که در «هیولا» وجود داشت، ساخته شد. این بار خبری از «پیمان قاسمخانی» نبود و خود «مهران مدیری» هم در آن کم رنگ به نظر میرسید. خلاصه این که در نهایت موفقیتی نصیب «مدیری» نشد. مبالغهآمیز بودن پرداختن به برخی مسائل اقتصادی، افت قصه و اضافه شدن خرده داستانها «دراکولا» را در کارنامه کارگردانی «مهران مدیری» خیلی پایینتر از «هیولا» قرار دارد. «دراکولا» به لحاظ تعداد مخاطب هم نتوانست به پای «هیولا» برسد.

قهوه پدری
پخش در شبکه نمایش خانگی: سال 1403
سریال «قهوه پدری» به کارگردانی «مهران مدیری» روی ایده بامزهای بنا شده بود اما در سطح همان ایده جالب باقی ماند؛ نه موقعیتهای کمدی بامزهای در سریال به چشم میخورد و نه خط داستانی جذابی داشت که مخاطبان تمایل چندانی داشته باشند آن را دنبال کنند. بازی بازیگران اغراق آمیز شده بود و حتی بازیگران مطرحی مثل «سام درخشانی» و «ژاله صامتی» هم نتوانستند کمکی به ایجاد جذابیت در آن کنند. بهطور کلی میتوان «قهوه پدری» را یکی از ضعیفترین آثار «مدیری» به حساب آورد. بعد از فیلم «ساعت 6 صبح» علاقه مندان به آثار «مدیری» منتظر اثر بعدی او بودند اما «قهوه پدری» نتوانست رضایت آن ها را جلب کند. باید دید «مدیری» بعد از «قهوه پدری» باز هم به ساخت سریال فکر خواهد کرد یا به طور کلی روی ساخت مسابقههای مختلف متمرکز خواهد شد.
10 شماره آخر
پربازدیدترین اخبار