۲۴ تا ۳۰ اردیبهشت به عنوان هفته ملی جمعیت با شعار «همه برای ایران جوان» نام گذاری شده است. رئیس دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در خصوص هفته ملی جمعیت گفت: هفته ملی جمعیت فرصتی مغتنم است تا بار دیگر اهمیت موضوع جمعیت را در ابعاد مختلف آن یادآوری کنیم. جمعیت جوان و پویا، مهم‌ترین سرمایه هر کشوری برای پیشرفت و توسعه پایدار است. امروز کشور ما نیازمند سیاست‌گذاری‌ها و اقدامات عملی در جهت ارتقای نرخ باروری، حمایت از خانواده و فراهم‌سازی شرایط مناسب برای فرزندآوری است. دکتر «سید احمد هاشمی» افزود: در این مسیر، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی ضمن تأکید بر نقش‌آفرینی نظام سلامت، مسئولیت خود را در آموزش، آگاه‌سازی و ارائه خدمات سلامت باروری و حمایت از خانواده‌ها جدی می‌داند. ما بر آنیم تا با بهره‌گیری از ظرفیت مراکز بهداشتی، خانه‌های بهداشت و شبکه‌های سلامت، اطلاعات دقیق و علمی را در اختیار خانواده‌ها قرار دهیم و با از میان برداشتن موانع ذهنی و عملی، به تحقق اهداف جمعیتی کشور کمک کنیم. وی تصریح کرد: موضوع جمعیت، تنها دغدغه امروز ما نیست، بلکه سرنوشت نسل‌های آینده را رقم می‌زند. بر همین اساس، لازم است همه دستگاه‌ها، نهادهای فرهنگی، رسانه‌ها و اقشار مختلف جامعه با احساس مسئولیت ملی وارد میدان شوند. وی تأکید کرد: تحقق شعار «همه برای ایران جوان» مستلزم عزمی ملی، هماهنگی بین‌بخشی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های فرهنگی، اجتماعی و علمی همه دستگاه هاست. در ادامه 2 روایت از زندگی 2 خانواده را از نظر می گذرانیم؛ آن جا که از آسمان آبی زندگی شان با اجرای یک قانون خوب می گویند؛ قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت.

 زندگی با بچه‌های زیاد آسان‌تر است
در دل ایور، جایی که باد از دشت‌های بلند عبور می‌کند و صدای کودکان نوید آینده‌ای روشن می‌دهد، پدری جوان در آستانه ساخت خانه‌ای است که دیوارهایش با عشق، و سقفش با امید بنا خواهد شد. «حامد حاج‌طالبی»، پس از تولد سومین فرزندش، حالا صاحب زمینی شده که قرار است خاطرات شیرین کودکی و روزهای پرشور زندگی خانوادگی در آن رقم بخورد. به گزارش وبدا، «حامد حاج‌طالبی»، کارمند دامپزشکی در شهر ایور، پدر سه فرزند است، دو دختر و یک پسر. او که در خانواده‌ای پرجمعیت بزرگ شده و همسرش نیز فرزند هشتم یک خانواده بزرگ است، به خوبی مزایای روانی، عاطفی و حتی اقتصادی داشتن فرزندان بیشتر را درک کرده است.  او می‌گوید: زندگی با بچه‌های زیاد برخلاف تصور خیلی‌ها، آسان‌تر است. آن‌ها همبازی یکدیگرند، و بار زندگی فقط بر دوش پدر و مادر نمی‌افتد. نشاط در خانه‌ای که صدای کودک می‌پیچد، جاری‌ است. «حاج‌طالبی» با اطلاع قبلی از مشوق‌های قانونی، پس از تولد فرزند سوم خود، در سامانه ملی مسکن ثبت‌نام کرده است. روند دریافت زمین حدود یک سال به طول انجامید، اما بالاخره توانست زمینی در قالب قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت دریافت کند. او با گلایه‌ از برخی کاستی‌ها در روند اجرایی می‌گوید: در ایور زمین هست، ولی خیلی‌ها هنوز موفق به دریافت آن نشده‌اند. برخی حتی وام فرزندآوری هم نگرفته‌اند. مشکل اصلی، ضعف همکاری بین دستگاه‌هاست. با این حال، «حاج‌طالبی» تأکید دارد که داشتن فرزند را به امید مشوق‌ها به تعویق نینداخته‌اند: ما از ابتدا علاقه‌مند به داشتن فرزند زیاد بودیم، اما بودن مشوق‌ها، به‌ویژه وقتی واقعی و فراتر از وعده باشند، می‌تواند تصمیم خانواده‌ها را تسهیل کند.  او از سیاست‌گذاران بابت اختصاص زمین و مشوق‌های قانونی قدردانی می‌کند و می‌گوید: تصمیم داریم فرزندان بیشتری داشته باشیم. نشاط، پویایی و امید زندگی ما در حضور آن‌هاست. مشوق‌های جمعیتی، از جمله اختصاص زمین، وام‌های فرزندآوری، تسهیلات مسکن و حمایت‌های مالی، نقش بسیار مهمی در ترغیب خانواده‌ها به فرزندآوری دارند. این مشوق‌ها نه‌تنها بخشی از دغدغه‌های اقتصادی خانواده‌ها را کاهش می‌دهند، بلکه نوعی حمایت اجتماعی و روانی نیز به همراه دارند که احساس امنیت و ارزشمندی را به والدین منتقل می‌کند. هنگامی که خانواده‌ها ببینند دولت در کنار آن‌هاست و تولد فرزند به معنای مشارکت در آینده کشور تلقی می‌شود، انگیزه بیشتری برای داشتن فرزندان بیشتر خواهند داشت، به‌ویژه در شرایطی که هزینه‌های زندگی و دغدغه‌های معیشتی ممکن است تصمیم‌گیری برای فرزندآوری را دشوار کند. مدیرکل راه و شهرسازی خراسان شمالی در خصوص اقدامات انجام شده در زمینه قانون جوانی جمعیت استان برای واگذاری زمین به خانوارهای ۳ و ۴ فرزندی استان، اظهار داشت: در زمینه اختصاص زمین برای خانوارهای ۳ فرزندی بیش از ۱۰ هزار و ۹۰۰ نفر در سامانه طرح های حمایتی مسکن ثبت نام داشته اند که از این تعداد ۹ هزار و ۷۹۹ نفر حایز شرایط شناخت شده که بیش از ۸ هزار نفر از متقاضیان شهری و هزار و ۷۶۰ نفر روستایی هستند که در مجموع ۴۴۶ نفر تخصیص زمین انجام شده است. «سیدعلی میرکریمی» تصریح کرد: از این تعداد بجنورد با ۴ هزار و ۲۷۹، شیروان با هزار و ۸۰ و اسفراین با ۸۶۴ متقاضی بیشترین و راز و جرگلان با ۱۰۶ متقاضی کمترین تعداد متقاضیان اختصاص زمین در ۳ فرزندی در شهر و روستا را داشته است. 
وی اضافه کرد: برای خانوارهای ۴ فرزندی نیز ۲ هزار و ۸۷۱ نفر متقاضی ثبت نام داشتند که از این تعداد ۲ هزار و ۸۱۵ نفر حائز شرایط بوده و هزار و ۹۴۳ نفر در مرحله تخصیص زمین قرار دارند که بجنورد با هزار و ۸۳۵، شیروان با ۲۴۹ و اسفراین با ۱۰۷ متقاضی بیشترین و راز و جرگلان ۲۸ متقاضی کمترین تعداد متقاضی خانوارهای دارای فرزند چهارم را داشته است.
​​​​​​​
 بهترین اتفاق زندگی
گاهی یک قانون، تنها یک ماده از یک بند، می‌تواند نوری شود در تاریکی تردیدها، امیدی برای مادری که بین بودن و نماندن، بین تحصیل و خانواده، بین رؤیا و واقعیت در رفت‌وآمد است. «پریسا پرنده شیروان»، دستیار تخصصی بالینی کودکان در بیمارستان امام رضا(ع) بجنورد، یکی از مادرانی است که توانسته با بهره‌مندی از ماده ۲۶ بند «ج» قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، زندگی خود را از نو بسازد. او این قانون را نه فقط یک حمایت اداری، بلکه «برکت و نجات‌بخش» می‌داند. او می‌گوید: از سال ۱۴۰۲ از این طرح بهره‌مند شدم. بدون این قانون، نه می‌توانستم مادری کنم و نه درسم را ادامه دهم. یک‌بار تجربه تلخ سقط را داشتم، آن‌هم فقط به‌خاطر فشار درس‌ها. تصمیم گرفته بودم انصراف بدهم... اما خدا خواست و این قانون آمد. ۹ ماه استراحت مطلق گرفتم، درسم را ادامه دادم و امروز، مادری خوشبختم. 
«پریسا» حالا مادری است برای دختری به نام «ماهلین»؛ فرزندی که وی از او به‌عنوان «بهترین اتفاق زندگی» یاد می‌کند. او ادامه می‌دهد: الان یکی از کشیک‌هایم کاهش یافته و می‌توانم نفس راحتی بکشم. اما هنوز چالش‌هایی هست. مثلاً برای دستیاران کودکان، ساعت شیر در نظر گرفته نشده برای همین مجبور شدم زودتر از موعد، فرزندم را از شیر بگیرم. اگر این نکته نیز در اجرا مورد توجه قرار گیرد، گامی بلند در مسیر حمایت واقعی از مادران خواهد بود. او معتقد است یکی از موانع مهم، ناآگاهی برخی مدیران از قوانین حمایتی است: «مدیران باید قوانین جوانی جمعیت را بشناسند تا بتوانند در جای درست از مادران حمایت کنند. بسیاری از زنان فقط به این دلیل که نمی‌دانند چنین حمایتی وجود دارد یا مدیرانشان بی‌اطلاعند، از حق خود محروم می‌شوند.» با تمام سختی‌ها، پریسا امروز لبخند بر لب دارد. او پیامی روشن برای مادران شاغل دارد: نگران نباشید. می‌توانید هم مادری کنید، هم کار کنید، هم درس بخوانید. این قانون کمک‌تان می‌کند تعادل ایجاد کنید. با دل‌گرمی، مادر بودن را زندگی کنید. «ماهلین»، دختر کوچکش، حالا نماد امید و نتیجه راهی است که با شجاعت و حمایت قانون طی شده، راهی برای آن‌که هیچ زنی میان رؤیاهایش، فرزندی را از دست ندهد.
 «پریسا پرنده شیروان» از آن دسته مادرانی است که با همه‌ وجود معنای «جنگیدن برای زندگی» را درک کرده‌اند؛ او از دل ناامیدی، با چنگ زدن به روزنه‌ای کوچک که قانون برایش باز گذاشت، نوری بزرگ ساخت. او باور دارد که مادر شدن نباید نقطه‌ پایان رویاها باشد، بلکه آغاز مسیری تازه با عشق، انگیزه و حمایت است. تجربه‌اش نشان می‌دهد وقتی یک زن احساس کند تنها نیست و سیستمی برای پشتیبانی از او وجود دارد، می‌تواند هم در آغوش فرزندش آرام بگیرد و هم در کلاس‌های درس بدرخشد. «ماهلین»، حالا نه‌تنها دختر اوست، بلکه سند زنده‌ای‌ است از امید، از پیروزی و از آن‌چه یک قانون خوب می‌تواند خلق کند.