دورخیز نسل جدید در تئاتر استان

جشنواره‌ها زمانی اثرگذار خواهند بود که فرصتی واقعی برای دیده‌شدن استعدادهای تازه فراهم کنند

نویسنده:

مترجم:



 اجرای نمایش های هشتمین جشنواره تئاتر کوتاه جوان از آخر در جاجرم اردیبهشت آغاز می شود؛ جشنواره ای که زمینه و فضای بسیار مناسبی را برای بروز استعدادهای جوان این عرصه فراهم آورده است؛ استعدادهایی که برای تحول تئاتر استان دورخیز کرده اند. صحبت ها و دغدغه های چند کارگردان جوان این جشنواره را مرور می کنیم. کارگردان جوان نمایش «خارج از ریتم» که دومین حضور خود را در  جشنواره تئاتر کوتاه جوان استان تجربه می‌کند، از ضرورت پرورش استعدادهای نوظهور و نقش جشنواره‌ها در بروز خلاقیت‌های نسل جدید با توجه به خیز بلند نسل نو در تئاتر  استان سخن گفت. «مسعود کریمی»، استقبال کم‌نظیر مخاطبان جوان و شور و شوق هنردوستان را از نقاط قوت این دوره دانست و حضور پررنگ نسل نو در عرصه نمایش را نشانه‌ای از آینده‌ روشن تئاتر استان قلمداد کرد. او یکی از تفاوت‌های محسوس این دوره نسبت به دوره‌های پیشین را داوری آثار توسط چهره‌هایی جوان و همسو با جریان‌های نوین تئاتر دانست؛ داورانی که با درک بهتر از زبان و دغدغه‌های نسل جدید، زمینه‌ای عادلانه‌تر و به‌روزتر برای ارزیابی آثار فراهم کرده‌اند.

​​​​​​​
وی بر استمرار برگزاری چنین جشنواره‌هایی تأکید کرد و آن را بستری برای شکوفایی خلاقیت در نمایش دانست. به گفته او، با پرهیز از آموزش‌های مقطعی و توجه به تولید مستمر آثار، می‌توان مسیر رشد و بالندگی هنرمندان جوان را هموار ساخت. وی با اشاره به تجربه شخصی خود در این رویداد هنری گفت: اگرچه جشنواره‌ها می‌توانند فرصتی برای تعامل جوانان با پیشکسوتان باشند، اما نباید منتظر باز شدن درها ماند؛ جوانان باید خود، با اراده و تلاش، مسیر ورود به عرصه حرفه‌ای تئاتر را هموار کنند. کارگردان نمایش «یادگار ماه» که نخستین حضورش را در جشنواره تئاتر جوان کوتاه تجربه می‌کند، از لزوم توجه واقعی به نسل نو تئاتر گفت و تاکید کرد: تئاتر جوان نیازمند حمایت نظام‌مند است. «پویا افشار» با تأکید بر لزوم توجه جدی به نسل تازه تئاتر، معتقد است: جشنواره‌ها زمانی اثرگذار خواهند بود که فرصتی واقعی برای دیده‌شدن استعدادهای تازه فراهم کنند. این کارگردان جوان با اشاره به اهمیت بسترهای آموزشی برای جوانان تئاتری گفت: هنرمندان جوان نیاز دارند در فضای حرفه‌ای و در کنار اساتید و مشاوران باتجربه کار کنند تا تجربه بیاموزند و رشد کنند و این جشنواره‌ها می‌توانند چنین زمینه‌ای را فراهم کنند. «افشار» بهره‌گیری از تکنیک‌های آموزشی را در کنار اخلاق‌مداری، لازمه‌ فعالیت در عرصه تئاتر دانست و از پیشکسوتان خواست صرفاً به انتقال دانش بسنده نکنند، بلکه اخلاق حرفه‌ای را نیز به هنرجویان بیاموزند. به گفته او هنر بدون اخلاق راه به جایی نمی‌برد و رفتار حرفه‌ای باید از دل آموزش بیرون بیاید. این کارگردان جوان همچنین پیشنهاد داد: در عرصه تئاتر گروهی از ناظران خبره در کنار هنرمندان جوان حضور داشته باشند تا از مراحل ابتدایی، به‌ویژه هنگام نگارش متن، به هدایت روند تولید اثر کمک کنند. او تاکید کرد: نباید اجازه دهیم اثری با کیفیت پایین روی صحنه برود؛ این بی‌احترامی به مخاطب است. «افشار» یادآور شد: احترام به مخاطب با تولید اثر فاخر محقق می‌شود و این مهم بدون استفاده از تجربه پیشکسوتان ممکن نیست. او تأکید کرد: تئاتر بدون مخاطب معنا ندارد و مخاطب امروز به اثر جدی، اندیشیده و با کیفیت نیاز دارد. «عرفان هنرخواه» کارگردان جوانی که با نمایش «مرگ یک بادبادک» به هشتمین جشنواره تئاتر کوتاه جوان استان راه یافته، معتقد است: جشنواره‌ها باید فراتر از رقابت، به بستری آموزشی و تجربه‌محور برای پایداری هنر نمایش تبدیل شوند. وی این رویداد را فرصتی مغتنم برای ورود جوانان به مسیر صحیح فعالیت هنری دانست و اظهار کرد: رویدادهایی از این جنس، زمینه‌ساز تجربه‌اندوزی و تقویت انگیزه در هنرمندان تازه‌نفس است. او که با نمایش «مرگ یک بادبادک» در این دوره از جشنواره حضور می یابد، با تأکید بر اهمیت نقش این جشنواره‌ها در ایجاد جریان مستمر تئاتر، گفت: این رویدادها جرقه‌هایی هستند که می‌توانند به شعله‌ور شدن اندیشه‌های نو منجر شوند، به شرط آن که تداوم و حمایت از هنرمندان جوان نیز در دستور کار باشد. «هنرخواه» جشنواره‌ها را نه پایان، بلکه آغاز مسیر خلاقیت دانست و خاطرنشان کرد: سرمایه‌گذاری آموزشی در حوزه تئاتر، زمینه‌ساز پرتاب هنرمندان به فضای حرفه‌ای است و بازگشت به خلاقیت و عبور از کلیشه‌ها، از دل همین جشنواره‌های جوان رقم می‌خورد. او که نخستین تجربه حضور خود در یک جشنواره را پشت سر می‌گذارد، بهره‌گیری از تجربیات دیگر هنرمندان را یکی از راهبردهای خود در تولید این اثر نمایشی دانست و تأکید کرد: برای پخته‌تر شدن آثار گروه‌های جوان، باید آموزش مستمر در طول سال در دستور کار باشد، زیرا تنها در سایه آموزش و تعامل می‌توان چراغ تئاتر را روشن نگه داشت و آن را به جریانی پویا و اثرگذار تبدیل کرد.
10 صفحه اول